Blog

Teatri, kauza që ndan ndershmërinë nga vjedhja - Nga Mishel Koçiu

Doni tu bini në sy për mirë kryeministrit dhe kryebashkiakut? Botoni këtë foto! Do fitoni një pension special, një favor, një vend pune të hajrit për vete ose për kalamajtë, ndonjë lejë të vogël ndërtimi, madje dhe ndonjë cash-bonus në zarf. Qeveria ka thes të madh. Po aq të madh e ka përfituesi i gati 10 mijë metra-katrore truall publik në zemër të vendit! Pra jepini sa s’është vonë. Eshtë koha e triumfit të përkohshëm të zullumit e mashtrimit. Rreshtohuni në anën e shkatërrimit! Dhe duroni gjithë jetën, brez pas brezi, emrin tuaj në pllakën e turpit të “një jete të re që lulëzon gërmadhash”

Dy përfitime llamburisin në krye të herës në ngulmimin qeveritar për të prishur kompleksin e Teatrit kombëtar, ashtu si dhe për stadiumin:

  1. Etja për fitime të paligjshme;
  2. Krijim fals i vitit zero;

Pra kur të ikin, të jenë me xhepin plot dhe të ngelin në histori. Nuk ka trashëgimi para tyre, as kulturore, as sportive as urbanistike. Gjithshka fillon me ta! Prandaj manipulohet me cilësine ekzistuese të godinës për të përligjur pikërisht rrafshimin e saj. Dhe djallëzisht propaganda qeveritare po i ndan njerëzit në dy kampe: një që vdes për godinën e kalbëzuar dhe tjetri kamp që do godinë të re dhe s’pushon së habituri me ata që duan të atrofizuarën.

Kjo ndarje është arritja më e madhe e qeverisë në këta 20 muaj që u dënua me rrënim kompleksi i Teatrit Kombëtar.

Sot çdo kontribut në mbrojtjen e godinës, sado i vogël, politik ose jo, është i mirëpritur si respekt jo vetëm ndaj trashëgimisë, por në rradhë të parë ndaj vetes.

Në këtë moment të gjithë po shfaqen si arkitektë, ndërtues e profesionistë të akustikës e hapesirës së duhur për të bërë teatër duke rënë të gjithë njëherësh në rrjetën “e pafajshme” të elementëve teknikë.

Diskursi nuk duhet të jetë teknik, por moral! Të gjitha manovrimet e qeverisë, perfshi ligjin special, blerjen e heshtjes dhe mosveprimit për shumë personalitete apo dhe stimulimin për qënien aktiv pro-prishjes të shumë të tjerëve, janë një strategji e ulët, ku problemi më madh është ai moral.

Justifikimet teknike apo dashuria e papritur për artin dhe modernen, janë thjesht kopertina e mbulimit të një afere të shëmtuar përfitimi të paskrupullt.

Prandaj sot Teatri Kombëtar nuk është më thjesht një godinë, por një kauzë që ndan me thikë ndershmërinë nga vjedhja!