Triptik poetik për tërmetin - Nga Vangjush Ziko
- Published in Krijimtari
TËRMETI
Penduli i kohës u çorodit,
muret u hapën,
panë siluetën e ferrit
dhe u gremisën,
toka ofshau dhe u platit.
yjet mbyllën sytë,
qielli i nëntorit
me temjanicën e hënës
varrosi pallatet arkivole
me kapakë qelqethyer,
rënkojnë gërmadhat
për të zotët,
qyteti mauzole hesht
bashkë me ndërgjegjen
e plagosur njerëzore.
KJO SHTYLLË PALLATI
Purgator dhe ferr,
jetën me vdekjen
përzjeu ky tërmet,
kjo shtyllë pallati
(shyllë mëkati)
mbi shtatin cung të saj
shkruar me gjak
edhe emri im,
edhe emri yt,
binomi politikanë-shtet
tok me emrin e verbër
tërmet..
KJO HESHTJE PROFETE
Heshtin këto rrënoja,
këto plagë të dheut
dhe të shpirtit,
këto shtëpi
të zbrazura nga vdekja,
këto shtylla betoni
(vullnete të thyera
nga mospërfillja),
këto saksi ëndrrash
të shpërfillura,
kjo heshtje memece
(heshtje profete)
të shurdhëve u flet.
Dhjetor 2019