Pierre Poilievre meriton një shans të dytë - Nga Marc-André Leclerc

Në fund të vitit të kaluar, Konservatorët patën një epërsi të ndjeshme prej njëzet pikësh në sondazhe. Por kjo ndodhte në kohën kur Justin Trudeau mbante ende postin e kryeministrit dhe Chrystia Freeland sapo kishte dhënë dorëheqjen.

Që nga ai moment, peizazhi politik kanadez ndryshoi rrënjësisht: largimi i Trudeau, rikthimi i Donald Trump si president në SHBA dhe hyrja në skenë e Mark Carney krijuan një realitet të ri.

Në këtë kontekst, Pierre Poilievre u përball me sfida të mëdha. Si lider i opozitës, ai e kishte të pamundur të pozicionohej si “Kapiteni i Kanadasë” - një rol që Carney e e siguroi me shumë lehtësi.

Një strategji që funksionoi

Strategjia e Poilievre, e fokusuar te ndryshimi dhe lufta ndaj krizës së kostos së jetesës - edhe pse e kritikuar nga disa persona të afërt me Doug Ford - rezultoi e suksesshme, veçanërisht në provincën kyçe të Ontarios. Me 53 mandate të fituara atje, është e qartë se mesazhi i tij pati efekt te qytetarët.

Në nivel kombëtar, konservatorët fituan 25 vende më shumë, një tregues se fushata e udhëhequr nga Poilievre ishte, në tërësi, e suksesshme. Nuk ishte një performancë e përsosur, por ai u paraqit si një lider më i pjekur në përfundim të fushatës sesa në fillim të saj.

Gjatë kësaj periudhe, kanadezët patën mundësinë të njohin një version më të moderuar dhe më të ekuilibruar të Poilievre, ndryshe nga imazhi polarizues që e shoqëronte më parë. Ruajtja e këtij toni dhe stili do të jetë thelbësore për të ardhmen e tij politike.

Çfarë e pret më tej?

Në javët e ardhshme, Poilievre do të përballet me sfida të brendshme në parti, përfshirë edhe një votëbesim nga anëtarësia. Megjithëse është ende i ri, ai ka fituar një nivel të ri pjekurie politike. E ardhmja e tij do të varet nga aftësia për të mbajtur gjallë koalicionin që ka ndërtuar deri tani.

Fushata dëshmoi se ai mund të ndryshojë. Tani i mbetet të tregojë se mund të qëndrojë gjatë në skenën politike.

Burimi: Journal de Montreal