Ngjarja ndodhi në food court-in e një prej merkatove të qytetit tonë, në atë të quajturin "oborr i ushqimit", ku grupi ynë i pensionistëve emigrantë ulemi herë pas here, pimë kafenë kanadeze (që nuk na pëlqen dhe aq shumë), kujtojmë jetën tonë të
Tradita e lashtë na thotë se njerëzit kur nguleshin për të jetuar në një vend, të parin ndërtonin tempullin, ku ata u faleshin idhujve apo zotave të tyre. Komunitetet e ardhura në këtë vend, i cili i njeh dhe i respekton besimet fetare, me të
1.
Thur e shthur Nëna pëlhurën e qiellit të shpresës,
për ditën e nesërme
shpinë kërrusur në avlëmendin e ëndrrës.
Nënës i thahet pipëza për ujë,
njom shaminë e hirtë në govatën vezake të
Vangjush Ziko
Viktoria hapi fjalorin, shfletoi enciklopedinë, që kanë marrë me vete fëmija. Kërkon kuptimin e fjalës “emigrim”. Kudo që kërkoi, vërtitej rreth të njëjtit kuptim, largimi i njerëzve
1.
Kam një kryq
(nuk jam Krisht)
jam njeri me kryq në shpirt,
me faj dhe pa faj
veten mbi të kryqëzoj,
parfum dhe miro me vaj
nuk pranoj,
plagën e shpirtit,
sa herë ma gërvishtin,
mëshirë
Inventarin e bëmave
dhe zhbëmave
bëj mbrëmjeve
(rendi i ri
kërkon llogari).
Numëroj llastimet
dhe ofendimet
e zemrës së lodhur
(koha e identitetit
të njollosur).
Prek plagët e
Jam tue ndje flakët e luftës,
qi po m’sillen rreth shpisë,
t’mdhejtë tue
e kërcnue njani tjetrin,
e unë tue i kqyrë si zavall,
tanë jetën tue dalë
pa zbardhë drita prej shpie
për me
në sallën e mbushur plot
me blice dhe kamera
krenare deri në dhimbje
ajo flet me madhështi
për veprën e saj të parë
të ftuarit duartrokasin gjatë
flokët, bizhutë dhe veshjen e saj
ajo e di
Jeta Dedja
