Ç'është ky çast
që as ka ardhur
dhe as ka ikur,
është sot,
ishte dje,
do vijë nesër,
të trija kohët
bashkuar në këto fjalë
motërzuar janë:
koha për të lindur,
koha për të vdekur
e për t'u ngjallur prapë,
është koha e
Ditë të tëra që s’kishte qiell. Kishte vetëm re, re të zeza, të rënda, re dhe vetëtima, që feksnin herë pas here si për të kujtuar se qielli, ai i larti, i kaltri, ishte pas grumbujve të reve të errëta si pirgje rrobash të palara.
Albana Lifschin - SHBA
Shyqua ynë na ra i sëmurë e s’u ngrit nga shtrati. Ç’kishte Shyqo-ziu? Po ja, i kaloi të 60-at dhe kishte filluar të bënte bilancin e jetës e s’i dilnin hesapet
Po të më kërkohej një raport mbi zoomin e fundit, fjalia e parë që do të thosha do të ishte: "Asgjë për t'u mbajtur mend!"
Në të vërtetë, me aq sa numërova unë qenë pothuaj dyqind vetë në
jam bërë i arsyeshëm, pra aspak interesant,
burrë i zakonshëm dhe pa ndodhi
që nuk tymos si dikur brenda shtëpisë
se duhet shitur më shtrenjtë nesër
më pi tym i cigares, ndërsa në garazh e
Vargani i veturave të krushqve ndaloi në mes të fshatit, ose në “Qendër”, siç e thërrisnin të gjithë banorët qëkur erdhi asfalti dhe u bë sistemimi i sheshit, shtruar me pllaka betoni dhe kalldrëm
Të gjitha i shoh
(dhe asgjë nuk shoh),
u plakën shqisat e mia
a bota s'është veç hije,
(duket dhe fshihet),
drurët fëshfërijnë,
zogjtë cicërijnë,
një flutur më ulet në sup,
era flokët m'i
Tregim
Ishte mesi i Janarit kur mbërritëm në Paris. Një i ftohtë i hidhur. Erdhëm me tren nga alpet e Zvicrës dhe im shoq ndihej krejt i emocionuar. Ishte hera e parë që dilte në Evropë. Qe bërë
Shaban Murati
