...robërohemi për liri...
Gardiani nuk po bëhej i gjallë dhe unë u ngrita.
Në një hapësirë sa kjo, “të ngrihesh” s’ka kuptim, pothuaj s’ia vlen të ngrihesh për të kryer ndonje veprim. Mjafton të zgjatësh dorën dhe arrin në secilën qoshkë të
Loja me fjalën është një nga tiparet më të vështira të shkrimit. Për autorin në veçanti. Nëse loja me imazhin në rastin e pikturës apo kinemasë është një mjet që e merr shikuesin dhe e shpie drejtpërdrejt vendesh të tjera imagjinare të cilat
Shkak për njohjen me Shabiun u bë pema e mollës që unë kam në kopsht. Realisht së bashku na lidh diçka tjetër, librat dhe jo kopshti. Nuk më pëlqen t’i huaj ato, aq më tepër këtu në Kanada ku unë
Humbaba dhe Trashëgimia
Baba vdiq natyrshëm. I erdhi Ora për të vdekur. Çasti e ikjes ja behu. Ajo që ndodhi pas vdekjes ishte edhe më e tmerrshme se vetë vdekja. Aq sa me plot gojë detyrohem të
nëse dikur ti mëson të shquash veç gjërat që mungojnë
dhe mos të të bëjë përshtypje asgjë që duket qartë
do të thotë që tashmë ti je pjekur
je rritur aq sa të dëgjosh zhurmën e diellit
kur perëndon
Avioni zbret në aeroportin e Montrealit dhe kontrolli i bezdisshëm i pasagjerëve merr fund. Në portat e aeroportit dëbora e parë e këtij fillim dimri të gjatë ka filluar në orët e para të mëngjesit
Në të perënduar sytë për gjumë, Dauti ndjeu njëlloj sëmbimi në ije. "T’ëmën! Do të vdesëm dhe Bot'e tërë do të bjerë në dëshpërim." Tha me vete. Nuk ishte asfare dëshira e tij që të shpërndante lajme
S'ishte ditëlindja ime,
as jotja,
e askujt prej nesh,
festojmë çdo vit,
një mari
lind zotin në bethleem,
ngrehim një grazhd plastik
kashtëartë,
një foshnjë-zot
prej karte,
Zoti nga
Shaban Murati
