Vangjush Saro
Ilir Gjini
Xhevdet Nasufi
Një grusht miell, bojë dhe tharmë,
Pa fund tharmë...
Ja çfarë vesh aparatin tretës
Dhe trutë e një populli,
Që s'di sëmundje ka prej një shekulli...
Tharma rrit ëndrra shterpe
Dhe mendime të mbrapshta
Që s'mund të kurohen
Pa ndërrimin e
të gjithëve mund të na parashqevojë jeta
një ditë
dhe nuk është e thënë të jetë e Premte
as trembëdhjetë
do të humbasim familje dhe miq, mendje
do bëhemi njerëz në nevojë
kushedi në mëshirën e kujt do të mbetemi
hamendje e keqpërdorur nga
Është një ditë me mjegull. As njëqind metra larg mezi e shoh "Burger Kingun" përtej rrugës. Kafeneja "Panera Bread" është pothuaj bosh. Qielli është një përzjerje e të bardhës me të zezën...
dimëron dhe unë ndez oxhakun elektrik
brenda të cilit nuk digjen drurë
por një iluzion teknologjik
i ngjashëm me harrimet
që më mundëson të shkëmbej
dy fjalë me hijen e vetes mbi mur
dhe një
Një vit plot, ditë më ditë, pasi u regjistrova në këtë qendër të kujdesit për pleqtë, më kapi një farë mërzie. Jo për ata që kujdesen për ne. Jo, jo,ata janë si shpirt. Më trajtojnë sikur të isha
Ka kohë që dua t'i bëj një portret të plotë atij njeriu. Dhe prandaj, për ditë të tëra me radhë më është dashur të zë këtë qoshen e oxhakut te “Panera bread” në Stoughton. Këtu kam mundësi ta shoh
Jorgji dhe Liza po bëjnë vite që kanë dalë në pension. Marrin një pagë fare modeste dhe atë ditë që e fusin në kuletë shkojnë shpejt në shtëpi dhe bëjnë hesapet për muajin që vjen. Në krye vendosen
U thinja
duke pritur kometën
dhe magët.
Çdo vit lind
një kukull e artë
në një djep me kashtë,
stolisur me kometë inkadeshente.
Magët modernë
kanistrat mbushur me fjalë
lyer me ngjyra
