As vetë Xheladin Beu nuk dinte përse ndjente një zbrazëtirë aq të madhe në zemër atij mëngjezi vjeshte të dytë. Një zbrazëtirë sa një zgërbonjë gështenje që e ka brejtur krymbi përbrenda, një shembëtirë, një trubullirë e një neveritje pa fund e pa
Pas vitit 1944 Lasgushi pothuajse nuk shkroi asgjë të rëndësishme me përjashtim të Kamadevës, e cila për mua është e dyshimtë të jetë shkruar pas ’44-ës. Në rast se po përse nuk e botoi por pa dritën e botimit aq vonë? Po të ketë ndodhur kështu
Aktakuzë (IV)
ja, dole nga kisha ku iu lute perëndisë
i mbushur guxim, për t’ia nisur gjuetisë
shikove lart, kërkove ndihmë për të vrarë
gjersa tërhiqje pas vetes, fustanin e zi
Më kujtohet dita e parë e punës kur të gjithë ne që ishim emëruar në atë operacion dy mujor na mblodhën për të na udhëzuar. Ne ishim gjashtë: Xheni, Çarls, Majk, japonezja Ako, Oma dhe unë
Shqipëroi nga gjermanishtja Enver Robelli
Minjtë janë dy soj:
Të uriturit dhe të ngopurit me përvojë.
Të ngopurit në shtëpi qëndrojnë,
Të uriturit shtegtojnë.
Mijëra milje
Ajo zgjohet me veshjen e bardhë të natës
dhe mendja i fluturon kudo ku banon kuptimi.
Në trenin e parë shfleton gazetën që shpërndahet falas
dhe falas merr mërzi e trishtim.
Miku i saj i habitur
"Romancier lind, nuk bëhesh, ndaj edhe unë kam shkruar se e kam ndjerë” Hector Malot.
Në udhëtimet e mia, më pëlqen të bëj edhe një shtegëtim letrar, pra të eci nëpër gjurmët e autorëve në çdo vend
Ç'është kjo kthetër eskavatori
që i afrohet kafkës sime,
dhe më prish gjumin?
Ah, qenkan thonjtë e paprerë të mbretit,
Mbreti qenka xheloz për paqen time!
Mbreti qenka xheloz për gjumin tim
Ilir Levonja
