Përralla e zjarrit - Nga Artan Gjyzel Hasani

flasim për zjarrin që ndezëm dikur

për flakën që na përflaku

për drutë që u bënë prush e më pas hi

por jo për tymin

për tymin nuk flet asnjeri

ku vallë shkon tymi i zjarrit të dashurisë

i vetmi tym që nuk ikën lart në qiell

por zbret poshtë në thellësitë tona

për të vënë në provë bronket e shpirtit tonë të ngushtë

dhe me pak kurriz të dalë

si qelq i deformuar nga flaka e tepërt

asfiksinë e syve kur lotët s’ti sheh kush

ish-dashuria është mbijetesë pa maskë

në kushtet e mungesës së oksigjenit

verbohemi për vetëmbrojtje

kur shikimi ynë nuk vlen

dhe në dashuri njerëzit verbohen dy herë

nga drita e agimit marramendës të flakës

dhe nga errësira e përjetshme e tymit…

(nga vëllimi poetik “OPIUM” 2025)

©artangjyzelhasani