Dy balada nga Vangjush Ziko

BALADA E XIXËLLONJËS

Më buzëqeshe mbrëmjes duke ikur

(xixëllonjë duke djegur e duke fikur),

dritares ia hapa dy kanatat

(s'i mund të të lija ty përjashta).

Hyre dhe shpirtin ti ma veshe

me dritë dhe me buzëqeshje,

aromë përralle e protomajaje,

kundërmimin e majit shpërndaje.

Na zu gjumi dhe pashë ëndërr

veshur nuse ti dhe unë dhëndër,

ti robinë, unë mbreti i gënjeshtër,

skllavi unë, ti ojnakja mbretëreshë.

 

TRIFILI ME KATËR FLETË

Më dhuroi jeta

trifilin me katër fletë.

Njëra kundërmonte erë pranverë. 

Tjetra mollë e pjeshkë

me djersë përzjerë.

E treta vjeshtë me shi

nga reumatizma gufuar.

E katërta me dëborë mbuluar

(livadh dimri),

Kullosnin vargjet 

thinjët e frymëzimit.

©Vangjush Ziko