Kristaq Turtulli
Dy pëllumba shkruan fjalën ikje...
Dy herë kumboi ora asaj dite.
Në kullën e dy zemrave,
Dy pëllumba s’mundën të dytë puthje,
U trembën, sqepkthyer ikën tutje.
Në qiellin e brymtë,
Shkruan fjalën ikje.
Më kot prita. S’erdhe.
- Zbrisni që aty – thotë gjyshja, po ne bëjmë sikur nuk dëgjojmë. Eshtë fillim tetori dhe janë pjekur hurmat. Kemi hipur në një degë hurme të dy me Kolin dhe po qeshim me lot duke përfytyruar se si mund t’i qëllonim gjermanët me hurma- siç i
Sy buzëqeshje
( poezi kushtuar Andrea Bocelli)
Ah sa dua, të kundroj
Magjinë e syve të tu
Atë ditë ishin ulur mbi skrivani
Dhe diçka heshtur
Ndër dhëmbë lexonin
Qerpikët shtrirë
Dritë errësire
Këputet dielli dhe bie në gjunjë
siç bien kujtimet te kalendarët
tretet muzgu dhe dita dremit
derdhet ngadalë mbrëmja e përhimtë
rrugicave bëhet një hija e të dyve
shkëlqen fashë e
Vangjush Saro
