“Ballkani i hapur” alla Vuçiç dhe Rama për Rusinë kundër Evropës dhe Amerikës - Nga Agim Aliçkaj

Për krimet makabre serbe ndaj kombit shqiptar mund të shkruhen qindra libra, mund të xhirohen qindra filma dhe nuk do të mjaftojnë. Këto krime, dallohen posaçërisht nga urrejtja e thellë dhe shfryrja e epsheve shtazarake, përfshirë djegiet dhe varrosjet për së gjalli, masakrimet e foshnjeve, prerjet e gjymtyrëve dhe dhunimet e viktimave të pambrojtura civile në prezencën e familjarëve të tyre. Po të jetonte Edi Rama kudo në Dardani, do t’i përjetonte ato krime vetë edhe në familjen e tij. Torturimi i tyre do të shoqërohej me muzikën e Goran Bregoviçit. Dhe nëse do të mbijetonte, ai do të fliste ndryshe për kriminelët serbë.

Fati i Edi Ramës dhe i përkrahësve të tij që shovinistët serbë i konsiderojnë vëllezër, është se midis Shqipërisë dhe Serbisë gjendet Dardania e shumëvuajtur por heroike. Dardania është kështjellë e pamposhtur, gjithmonë në mbrojtje të vetes, nënës Shqipëri dhe trojeve të tjera etnike shqiptare.

Serbia nuk do të kërkojë falje për krime dhe nuk do ta njohë pavarësinë e Kosovës kurrë, përderisa brenda kombit shqiptar do të gjejë Rama, Thaça dhe Mustafa, ndërsa jashtë tij Grenella, Mogherina dhe Lajçaka. Tipat e tillë e mbajnë të gjallë shpresën dhe dëshirën e shovinistëve serbë për zhdukjen e të gjithë shqiptarëve nga faqja e dheut, grabitjen e tokave të tyre dhe dalje në det. Meqë kjo gjë më nuk është e mundur, këta tipa pa karakter, e marrin në qafë edhe vetë Serbinë, duke e mbajtur me shpresa të kota dhe duke mos parë kurrë ditë të bardhë.

Urrejtja për tjerët është njëra ndër sëmundjet më të rënda shpirtërore të një kombi. Të gjitha krimet çnjerëzore me shekuj ndaj shqiptarëve Serbia i ka arsyetuar me gënjeshtra dhe propagandë mashtruese të udhëhequr në mënyrë shumë perfide nga shteti, Kisha Ortodokse dhe Akademia e Shkencave serbe. Kështu ia ka arritur qëllimit të paraqitet si viktimë ose të barazohet me viktimën. Nuk thotë kot politikani serb Dobrica Qosiç, se “rrena është virtyti më i lartë i popullit serb që e ka shpëtuar Serbinë shumë herë gjatë historisë”. Çfarë mund të pritet nga një shtet primitiv dhe i pashpirt i cili është në gjendje t’i vrasë edhe fëmijët e vet për t’i fajësuar dhe masakruar fshatrat shqiptare?!

E vetmja strategji për ta mundur shtetin anormal serb është që të kërkohet  përgjegjësi për të kaluarën me propozime paqësore për të ardhmen. Lëshimet dhe kompromiset nuk ndihmojnë. Serbisë i duhen thyer dhëmbët që të mos kafshojë më dhe s’ka tjetër. Krimet e luftës nuk harrohen kurrë dhe nuk mund t’i falë askush, derisa Serbia nuk kërkon falje, nuk i dorëzon kriminelët e luftës dhe nuk i kthen trupat e të pagjeturve të cilët e dinë fort mirë ku janë.

Shikoni popullin hebre, edhe 76 vjet nga mbarimi i luftës, e përkujton genocidin ndaj tij dhe vazhdon t’i ndjekë kriminelët e luftës për t’i dënuar.

Magjepsja e Edi Ramës me shovinistin Vuçiç dhe nënshtrimi ndaj tij është realitet, jo konspiracion

Mënyra më efikase e nënshtrimit të kombit shqiptar gjatë historisë nga Serbia fashiste, ka qenë rekrutimi i spiunëve dhe shërbëtorëve të tyre duke përdorur metoda të ndryshme shantazhi me afera të ndryshme korruptive, imorale dhe kriminale. Paralelisht, ka vepruar me bashkësinë ndërkombëtare me gënjeshtra dhe propagandë mashtruese për t’iu ikur kritikave dhe presioneve me pengesa dhe pasoja të mundshme.

Edi Rama është magjepsur dhe rekrutuar nga shovinisti serb Vuçiç gjatë bisedimeve të tyre të fshehta. Arsyet e vërteta dhe metodat e përdorura nga ai do të mësohen më vonë. Arsye shtesë në rastin e Ramës është arroganca e pakontrolluar, karakteri i tij i ulët dhe dëshira për t'u bërë i rëndësishëm në klubin e diktatorëve pas dështimeve të tij në raport me botën demokratike. Vuçiç ia lëmon atij shpinën duke i thënë se “është lider shumë i zoti, i mençur dhe bashkëkohor”, se kamarad Putini “e çmon shumë” atë, se Serbia “i do shumë shqiptarët e Shqipërisë”, por ka problem me këta të Dardanisë të cilët “janë shumë të prapambetur dhe urrejtës të popullit të shumëvuajtur serb”.

Populli shqiptar i Dardanisë dhe trojeve tjera etnike nuk e urren popullin serb. Urren vetëm kriminelët dhe shovinistët e shtetit serb, kishës serbe dhe akademisë së tyre të shkencave, tri institucionet më barbare që ka njohur civilizimi evropian. Populli shqiptar ka qenë gjithmonë në mbrojtje të shtëpive dhe familjeve të veta, kurrë nuk ka kryer ndonjë akt terrorizmi në Beograd kundër popullit të pafajshëm. Prandaj, akuza e ndyrë e Edi Ramës për kinse urrejtje dhe fashizëm është pa kurrëfarë baze dhe ofendim për mbarë kombin shqiptar.

Sidomos është ofendim për familjet e mijëra viktimave të pafajshme që e kanë përjetuar terrorizmin serb. Thonë se Rama është piktor/muzikant dhe di me i ra trokaçës si ogiçi, por pa tufë prapa. Dhe nuk është as i mençur dhe as i lexueshëm. Përndryshe do të mësonte për barbarizmin serb me shekuj kundër shqiptarëve, duke i lexuar shkrimet, jo të shqiptarëve, por të tjerëve dhe vetë serbëve.  Dhe do ta kuptonte se fashistë të vërtetë janë Serbia me Vuçiça, bashkë me përkrahësit e tyre si ai.

Meqë krimet serbe ndaj shqiptarëve nuk i bëjnë përshtypje, nuk e ka të qartë as mënyrën e veprimit të tyre. Pasi ta shtrydhin dhe shfrytëzojnë mirë do ta hedhin si një rrogzinë në plehun e historisë. Për këtë nuk është as i pari dhe as i fundit. Sikur shumë shqipfolës të tjerë para tij, kur ta kuptojë do të jetë shumë vonë. Por, kombi shqiptar nuk ka kohë për të pritur derisa shovinistët serbë ta fundosin Ramën. Atë, dhe politikanët e tjerë anti-kombëtarë si ai duhet luftuar tashti dhe me të gjitha mjetet demokratike dhe diplomatike.

Kjo është detyrë parësore e popullit të Shqipërisë, posaçërisht e anëtarëve atdhedashës të Partisë Socialiste. Ata duhet t’ia ndalin turrin Edi Ramës. Kjo është në interes të partisë së tyre, të popullit të Shqipërisë dhe të mbarë kombit shqiptar. Ardhmëria e kombit tonë është me vendet demokratike perëndimore, me Amerikën, jo kurrsesi me vendet e prapambetura diktatoriale të kontrolluara nga hegjemonizmi rus.

Përpjekjet e tij dhe të lakejve të të tij për t'u treguar shumë të përparuar, për bashkëpunim dhe “fqinjësi të mirë” dhe për një të ardhme kinse më të mirë me shtetin kriminal serb dhe vasalët e tij pro-rusë, janë naive, nënçmuese, por edhe shumë të rrezikshme. Qeverisja e re e Republikës së Kosovës është mirë që ta injorojë atë plotësisht duke mos ia përmendur emrin fare, që ai ta kuptojë se për ta ai është kurrkushi.    

Në të njejtën kohë, iniciativat dhe veprimet anti-kombëtare të Edi Ramës në bashkëpunim me Serbinë siç është “Open Balkan” duhet të analizohen mirë, të shpjegohen dhe të hidhen poshtë me fakte dhe në mënyrë të përhershme. Pretendimi se kundërshtimi i këtij projekti famëkeq nga Kryeministri Kurti bazohet në konspiracion është fantazi e një injoranti me mendje të turbulluar dhe shpirt të shitur. Pa hyrë në detaje, vetëm fakti se me këto bisedime tentohet të rehabilitohen krimet serbe dhe Kosova konsiderohet pjesë e Serbisë mjaftojnë për ta hedhur në mbeturina.

Një gjë është e sigurt, projekti serbo-rus “Open Ballkan” do të dështojë sepse është i parealizueshëm, kundër shqiptarëve dhe popujve të tjerë të Ballkanit si dhe kundër interesave strategjike evropiano-amerikane. I dështuar 100% del edhe Edi Rama me veprimet e tij antikombëtare. Ambicja e tij e sëmurë për t'u bërë lider me zor është duke e çuar hapur drejt tradhëtisë. Nëse vazhdon kështu do të mbetet i mallkuar përgjithmonë dhe do ta sigurojë vendin e parë në murin e turpit dhe tradhëtisë kombëtare. Tradhëtar nuk të bëjnë të tjerët por veprat e tua të liga. Ramën nuk mund ta shpëtojë as kryetradhëtari Baton Stanishiçi dhe as zonjushat e nderuara Vlora Çitaku dhe Kimete Berisha.

Shqipëri oj nëna ime, ndonëse jam i trazuar, dashurinë tënde kurrë zemra se ka harruar

Shumica e shqiptarëve të Dardanisë dhe të gjitha trojeve etnike janë të trazuar nga veprimet antinjerëzore dhe antikombëtare të Kryeministrit Rama. Por, gjaku nuk bëhet ujë. Dashuria për nënën Shqipëri dhe vëllezërit shqiptarë ka qenë dhe mbetet e paprekshme, e pandryshueshme dhe e përjetshme. Por, edhe më të trazuar dhe të mllefosur janë shumë shqiptarë të Shqipërisë. Kjo është e qartë nga reagimet e ndryshme të shumë patriotëve të vërtetë nga të gjitha viset e shtetit shqiptar, me qëndrime politike dhe përkatësi fetare të ndryshme, të cilët nuk i mungojnë nënës Shqipëri. Kam nderin të njoh shumë prej tyre të cilët më bëjnë krenar se jam shqiptar.

Isha për vizitë në Shqipërinë tonë të bukur historiko-kulturore turistike dhe pata fatin të mos dëgjoj askund Goran Bregoviça dhe muzikë shoviniste serbe. Dëgjova dhe u kënaqa me muzikë të bukur shqipe nga të gjitha trojet shqiptare. Në një restorant në Velipojë kur desha të paguaj me Euro, kamarieri më tha se është më mirë të paguaj me Lek dhe shtoi “Derisa t’i mbajmë të pahajrit si Edi Rama nuk na pranon Evropa”.

Ne shqiptarët reagojmë dhe veprojmë shpesh për inat të të tjerëve që shumë herë del gabim. Kësaj radhe shpresoj ta përdorim inatin për të mirë.

Dëshiroj t’i ftoj të gjithë shqiptarët, kudo që janë, që për inat të Vuçiçave dhe Ramave, të afrohen dhe ta duan më shumë njëri-tjetrin, të rinjtë të martohen më shumë me njeri-tjetrin, të punojnë dhe bashkëpunojnë në çdo lëmi me njeri-tjetrin, pavarësisht nga shtetet dhe qeverisjet tona. Mos lejoni të na përçajnë. Kombi ynë ka mangësi dhe ka të shitur e tradhtarë, por është komb i lashtë e i ndritur, me vlera të larta kulturore dhe njerëzore. Edhe kombet e tjera kanë brënda tyre gjithëfarë malukati.

Për ata që, për çfarëdo arsye, e nënçmojnë dhe mohojnë kombin e vet, dëshiroj t’ua përcjell porosinë e babait tim Arif Aliçkaj, nga koha kur isha student në Kroaci. “Ngoje babën djali jam. Mun të jetojsh çdokun dhe mun të bohesh i zoti. Mun ta nryshojsh dukjen dhe fenë. Po nji gjo s’munesh me e bo kurrë. Nuk mun ta ndryshojsh faktin se ke le dhe je shqiptar, nga nona Zyher dhe baba Arif. Mos e harro dhe mos e moho kurrë prejardhjen dhe kombin tond se e mohon vetveten. Se bohesh kurrkushi, e çon jetën si kurrkushi dhe vdes si kurrkushi.”

Përfundimisht, nuk ka pse të mos krenohet një komb që nga gjiri i vet ka nxjerrë personalitete botërore si Gjergj Kastrioti-Skenderbeu dhe shënjtorja Nëna Terezë, simbole të qëndresës, trimërisë, bujarisë dhe mirësisë njerëzore.

*Autori është anëtar i Kryesisë së Ligës Shqiptaro-Amerikane dhe i Këshillit të Vatrës