Vangjush Ziko-Inati i dimrit
Një pulëbardhë s'po zgjohet dot
nga ngrica
mbështetur sqepin ka
pas varkës zënë në çark.
Kulmakët në breg
mërmëritin me vete
përkulur si shkop i peshkimit
(peshqit tallen me grepat e tyre
imagjinarë),
Tallet ngrica
me kujtimet tona
të vapës përvëluese
që me korrikun iku,
Pasqyra e ngrirë e liqenit
përqesh diellin
(ia kthen rrezet
pas fytyrës),
Inati i dimrit
gërryes
si zemërata jonë
që na thinj.