Një stinë për Njerinë - Nga Vangjush Ziko

I palosa gazetat,

as ekranet televizive s'i hapa.

Po shfytyrohet jeta!

Përjashta

pranvera mbuloi plagët e dimrit

me kadifen e gjelbër,

orkestrat e zogjve

luajnë për ne

stinët e Vivaldit.

Me gjuhën time të belbër

orkestroj rrokjet e vargut,

mornicat trupin ma veshin,

m'i nxijnë thinjët.

Aranxhoj dhimbjet,

gëzimet,

mëkatet,

shpresat tona sakate.

Këndoj stinën e sertë,

për Njerinë.

©Vangjush Ziko