Letërsi

Ç’Krishtlindje janë këto kur mungon nëna - Nga Roland Gjoza

ç’krishtlindje janë këto kur mungon nëna

dy javë përpara tëholleshin petët

njëqind petë të lyera me gjalpë të shkrirë

shtëpia zbardhej nga mielli

shtëpia këndonte këngët e beratit

të gjitha për dashurinë

tani djali në studion e tij

hedh në telajo krishtin pantokrator

mbi uoll strit

gruaja mban nipçen e vogël

në nju xhersi

unë në nju jork fillikat vetëm

e di që do të harroj prej shkrimeve

se kur bie krishtlindja

në tavolinë si krishti bukë dhe verë

dhe një qiri që digjet

të ishte gjallë

do të vinte rregull

kaq shumë brinjë qingji në pjatancë

sa të hante një repart ushtrie

supë (s’hiqte dorë prej saj)

sallata, pije, fruta

bakllava me njëqind petë

dhe syri i saj vigjilent

ë, xhan, si ju duket?

ne do t’ia ngrinim në qiell

harronte, e bekuara

që unë, gruaja dhe ajo vetë

qingjin dhe bakllavanë

e kishim të ndaluar

ah, të ishte gjallë

veç të ishte gjallë

si linim një brinjë në pjatancë

ia hanim të gjithë bakllavanë!

© Roland Gjoza