ajo vjen të vizitojë poemën time të pambaruar
në këtë çast të vonë që nuk e tregojnë kalendarët
dorëzon veten, burrat, dashnorët
dhe të tjera gjëra të tepërta si këto
ornamentet, varëset, byzylykët, orët
të dorës dhe atë biologjike
te
Është dita e parë e saj si Mbretëreshë.
Le të mos rrëfejmë ç’ndodhi në betejat që iu desh të fitonte për të mbetur e vetmja nga princeshat rivale për fronin. Lufta mbaroi, kampet pro dhe kundër duket sikur s’kanë qenë kurrë dhe e shkuara është
Ranë edhe gjethet e fundit, si moshë të treta
Foletë e zogjve ende, në degët e drurëve
Gjethet në to s’i rrëzoi dot as Vjeshta
Edhe Dimri u druhet, vonohet udhëve…
Si gjethet rralluar, zogjtë
* * *
Na lodhi vjeshta
me kapriçiot e saj,
herë shuan diellin
me rrëke shiu,
herë than retë
në prushin e ftohur të diellit,
gjethet bëjnë të bien
e s'ndahen dot nga dega,
kapet
Vra
Vrit
Vrau
Vranë
Vrit se të Vrau
Vdekje Vill...
Viktima e Vrasës
Vorbull Varresh Vajtojnë...
Victory...Victory
i Varrosëm të Vrarët
luft’ e re le t’fillojë...
ç’rëndësi paskan
Ka ca dregëza të ëmbla ku
vjen dhe të mbështjell një man
në kapërcyell
derdhet brenda teje
si gurët e sokaqeve
portat me panxha hekuri
mali myshku malli
në zbathtësinë e këmbëve
mbi
Gjethet e verdha ronit
kjo ditë vjeshte
(qan tok me panjat
stinët e jetët
që u vyshkën),
bredhat krehin
flokët e çmendur të erës
pleksur në krëhërin e tyre
të blertë,
unë çpleks
1
para se të rrëmbesh pishtarin, ik gjej errësirën
kështu më pat thënë një zjarrvënës pyjesh
një të dielë me diell e plot dritë
ku askush nuk e vuri re flakën time
ndërsa nxitonte urtë e
Milaim Nela
