Artan Gjyzel Hasani
Artan Gjyzel Hasani
Ilir Levonja
Kacimicrri ha një sallatë me domate të rritura në një kopësht kozmik.
Fiuuu, fiuuu dhe avioni supersonik, sa një gogozhare Korçe, u nis nga Alaska për në Australi, krejt në anën tjetër të globit. Ngjitu e ngjitu lart në qiell, kur fiuuu, fiuuu
Mos ka vendosur Kacimicrri të kthehet në Shqipëri akullore në kaush?
More çuna e çupa të vogla! Më thoni, mos ndoshta babushi e ka gabim? I flas Kacimicrrit dhe ai nuk më përgjigjet. E këshilloj, nuk më dëgjon. I lutem, ai më thotë “shiko punën
Po të kishin qënë pranë njëri-tjetrit kësaj rradhe, babushi e Kacimicrri, rrezik të ishin zënë me grushta
U zgjova shumë i turullosur. Koka më kërciste si ata shalqinjtë që provohen me dy pëllëmbë
Kacimicrri për herë të parë nuk i bindet babushit të përrallave.
Ç’më gjeti mua të shkretin, ç’më gjeti ! Unë që nuk shihja ëndrra kurrë në gjumë, tani kam nisur të shoh për natë. Shoh ëndrra dhe
Në kohërat e sotme, nuk është e lehtë të merresh me fëmijët. Për shembull, të vësh në gjumë një kalama si vëllai im Altini, nuk është ndonjë punë për t’u pasur zili. Jooo. Të paktën, unë dhe babi e
Mbesa e shkrimtarit pranohet në parti në moshën 5-vjeçare
Një natë, më në fund, pashë edhe unë një ëndërr. Sa u gëzova! Kur u ngrita nga gjumi, u hodha përpjetë aq herë në krevat, sa m’u ça susta që
Ivashka budallai[1] i xhaxhi Gorkit, tani ka ndërruar emër dhe quhet Ivashka i mënçur
Lart në qiell a poshtë në qiell, duke fluturuar, Kacimicrri hapi televizorin dhe dëgjoi lajmet e ditës
Një alarm, të cilin kacimicrri nuk e kishte dëgjuar asnjëherë me veshë
Na ishte një shtet i hatashëm. E Bukura e Dheut thyente pasqyrën kur kujtonte këtë shtet. E thyente pasqyrën jo nga zilia, as
