Kacimicrri kërcen vallen braziliane lambada.
Ç’është kjo lambada[1]? Ç’është kjo lambada?
Fluturimthi nga stadiumi i Meksikës për në Brazil. Në Brazil, drejt e në qytetin e njohur të Rio de Zhaneiros. Babushi i kishte treguar Kacimicrrit se emri i
Në Azi, në Arabi, në Afrikë dhe në Meksikë.
Iku dhe Spanja. Iku Barcelona. Mbetën të dyja prapa, buzë Detit Mesdhe. Iku Olimpiada. Në stadium kishte nisur festa e natës. Kërcenin e këndonin njerëz nga e gjithë bota. Thërrisnin “Rroftë Olimpiada
Kacimicrri futet pa u ndjerë në xhepin e vrapuesit më të shpejtë të botës, amerikanit Luis.
Na ishte se ç’na ishte. Na ishte një Spanjë buzë Detit Mesdhe. Në këtë Spanjë na erdhi Kacimicrri. Këtu
Kacimicrri u mëson gjuhën shqipe papagajve të Zelandës së Re.
Sa shumë u lodh Kacimicrri nga ajo shfaqje në Australi, nuk mund ta kuptojë asnjeri. Në ekranin e avionit iu shfaqën dy ishuj të
Një botë me ushtri mbretërish. Mos qeshën planetet me globin tonë?
Erdhi një orë, një minutë, një sekondë dhe Kacimicrri zbriti në kontinentin australian. Zbriti në një majë mali me dëborë. Nxorri
Kacimicrri ha një sallatë me domate të rritura në një kopësht kozmik.
Fiuuu, fiuuu dhe avioni supersonik, sa një gogozhare Korçe, u nis nga Alaska për në Australi, krejt në anën tjetër të globit
Mos ka vendosur Kacimicrri të kthehet në Shqipëri akullore në kaush?
More çuna e çupa të vogla! Më thoni, mos ndoshta babushi e ka gabim? I flas Kacimicrrit dhe ai nuk më përgjigjet. E këshilloj
Po të kishin qënë pranë njëri-tjetrit kësaj rradhe, babushi e Kacimicrri, rrezik të ishin zënë me grushta
U zgjova shumë i turullosur. Koka më kërciste si ata shalqinjtë që provohen me dy pëllëmbë
Vangjush Saro
